Phoebe
Na vier jaar zeuren is de man eindelijk om. We krijgen een hondje! Een bruin-wit bordercolliemeisje met waanzinnig schattige rechtopstaande flapoortjes en een lief wit streepje dat vanaf haar voorhoofd tussen de oogjes door uitmondt in een aandoenlijk asymmetrische vlek om haar bruine neusje. De nog blauwe puppy-oogjes kijken verlegen richting de lens en hebben mijn hart al volledig veroverd. Over een week halen we haar op. Help. Ik weet eigenlijk helemaal niks van honden. Ik ben opgegroeid in een kattengezin en heb zelf ook altijd katten gehad. Soms wel vijf, nu nog twee. De enige hondenervaring die ik heb dateert van vijfentwintig jaar geleden. Ik woonde met man, toen nog experimenteel huisgenoot, in een van de rechthoekige, stenen torens van een kasteel in de Gironde, waar we als stagiaires meewerkten aan de ontwikkeling van een vakantiepark aldaar. De parkmanager moest elk weekend terug naar zijn zwangere vrouw in Nederland en wij pasten dan op zijn Golden Retriever. De ma